Draqon
Aktif Üye
Sanığın parmağını zorla telefonun parmak izi sensörüne yerleştirerek cep telefonunun kilidinin açılması, Alman Ceza Muhakemesi Kanunu'na dayandırılabilir. Bremen Yüksek Bölge Mahkemesinin (OLG) 8 Ocak 2025 tarihli kararında söylediği budur (ref. 1 ORs 26/24). Almanya'daki benzer kararlar daha önce yalnızca yerel ve bölgesel mahkemelerden biliniyordu.
Reklamcılık
Kararın nedeni, bir adamın ev araması sırasında cep telefonunun kilidini açmak istememesiydi. Bir polis memuru, parmağını sensöre basmak için adamın elini yakaladığında, memur kendini savunmaya çalıştı. Sonunda yere sabitlendi ve telefonun kilidi parmağıyla açıldı. Bremerhaven bölge mahkemesi, kolluk kuvvetlerine direnme nedeniyle para cezası verdi ve bu ceza Bremen bölge mahkemesi tarafından da onaylandı.
Ceza alan kişi buna itiraz etti. Başarı olmadan. Yüksek Bölge Mahkemesi, “Doğrudan baskı kullanarak müdahale eden polis memurlarının resmi eylemi (…) hukuka uygundur” dedi. “Sanığın parmağını telefonun parmak izi sensörüne yerleştirerek cep telefonunun kilidinin açılması, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (Ceza Muhakemesi Kanunu) 81b maddesinin 1. fıkrasındaki yetki esasına dayandırılabilir.”
Bu standart, diğer şeylerin yanı sıra, fotoğrafların ve parmak izlerinin zorunlu olarak kaydedilmesine de olanak tanır. Paragrafın teknolojiye açık ifadesi aynı zamanda “benzer tedbirlerin alınmasına” da imkan veriyor. Parmağı sensöre yerleştirmek benzer bir önlemdir ve hatta soruşturma makamları tarafından parmak izinin kalıcı olarak saklanması için alınan müdahaleden daha az bir müdahaledir.
Bölünmüş görüşün öğretilmesi
Hukuk uzmanları bu konuda farklı görüşlere sahip. Yüksek Bölge Mahkemesi zorlamadan yana olanların yanında yer alıyor ve Ravensburg bölge mahkemesi ile Baden-Baden bölge mahkemesinin benzer bir kararına atıfta bulunuyor. Bilgisel olarak kendi kaderini tayin etme temel hakkına tecavüz ediliyor, ancak bu yalnızca sınırlı bir ölçüde, ki bu da haklı. Ve cezai işlemlerde kişinin kendini suçlama zorunluluğunun bulunmaması ilkesi yalnızca aktif olarak katılmaya zorlamayı yasaklar, ancak hoşgörüye zorlamayı yasaklamaz.
Ayrıca devlet, vatandaşın bilgi teknolojisi sistemlerinin gizliliği ve bütünlüğüne ilişkin temel hakkına anayasaya uygun olarak müdahale etmiştir: Federal Anayasa Mahkemesi ve Avrupa Adalet Divanı'na (ECJ) göre, gizli erişime yönelik daha katı koşullar geçerlidir. Yüksek Bölge Mahkemesi, ancak mevcut davada olduğu gibi erişimin açık olmayacağını söylüyor. Ayrıca, zorlayıcı tedbirleri de destekleyen genel orantılılık ilkesinin uygulanması gerekmektedir. Alternatif, vatandaşların haklarına daha da derin bir tecavüz olan bir parmak kuklası yaratmak olabilirdi.
Kilit açmadan ayrı olarak, telefonda saklanan veya telefon aracılığıyla erişilebilen verilerin değerlendirilip değerlendirilemeyeceği de değerlendirilmelidir. Ancak para cezasının nedeni bu değildi ve dolayısıyla temyiz kararının temel konusu da bu değildi. OLG, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 94 ve 110. paragraflarındaki arama ve el koymaya ilişkin hükümlere kısaca atıfta bulunmaktadır.
(ds)
Reklamcılık
Kararın nedeni, bir adamın ev araması sırasında cep telefonunun kilidini açmak istememesiydi. Bir polis memuru, parmağını sensöre basmak için adamın elini yakaladığında, memur kendini savunmaya çalıştı. Sonunda yere sabitlendi ve telefonun kilidi parmağıyla açıldı. Bremerhaven bölge mahkemesi, kolluk kuvvetlerine direnme nedeniyle para cezası verdi ve bu ceza Bremen bölge mahkemesi tarafından da onaylandı.
Ceza alan kişi buna itiraz etti. Başarı olmadan. Yüksek Bölge Mahkemesi, “Doğrudan baskı kullanarak müdahale eden polis memurlarının resmi eylemi (…) hukuka uygundur” dedi. “Sanığın parmağını telefonun parmak izi sensörüne yerleştirerek cep telefonunun kilidinin açılması, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (Ceza Muhakemesi Kanunu) 81b maddesinin 1. fıkrasındaki yetki esasına dayandırılabilir.”
Bu standart, diğer şeylerin yanı sıra, fotoğrafların ve parmak izlerinin zorunlu olarak kaydedilmesine de olanak tanır. Paragrafın teknolojiye açık ifadesi aynı zamanda “benzer tedbirlerin alınmasına” da imkan veriyor. Parmağı sensöre yerleştirmek benzer bir önlemdir ve hatta soruşturma makamları tarafından parmak izinin kalıcı olarak saklanması için alınan müdahaleden daha az bir müdahaledir.
Bölünmüş görüşün öğretilmesi
Hukuk uzmanları bu konuda farklı görüşlere sahip. Yüksek Bölge Mahkemesi zorlamadan yana olanların yanında yer alıyor ve Ravensburg bölge mahkemesi ile Baden-Baden bölge mahkemesinin benzer bir kararına atıfta bulunuyor. Bilgisel olarak kendi kaderini tayin etme temel hakkına tecavüz ediliyor, ancak bu yalnızca sınırlı bir ölçüde, ki bu da haklı. Ve cezai işlemlerde kişinin kendini suçlama zorunluluğunun bulunmaması ilkesi yalnızca aktif olarak katılmaya zorlamayı yasaklar, ancak hoşgörüye zorlamayı yasaklamaz.
Ayrıca devlet, vatandaşın bilgi teknolojisi sistemlerinin gizliliği ve bütünlüğüne ilişkin temel hakkına anayasaya uygun olarak müdahale etmiştir: Federal Anayasa Mahkemesi ve Avrupa Adalet Divanı'na (ECJ) göre, gizli erişime yönelik daha katı koşullar geçerlidir. Yüksek Bölge Mahkemesi, ancak mevcut davada olduğu gibi erişimin açık olmayacağını söylüyor. Ayrıca, zorlayıcı tedbirleri de destekleyen genel orantılılık ilkesinin uygulanması gerekmektedir. Alternatif, vatandaşların haklarına daha da derin bir tecavüz olan bir parmak kuklası yaratmak olabilirdi.
Kilit açmadan ayrı olarak, telefonda saklanan veya telefon aracılığıyla erişilebilen verilerin değerlendirilip değerlendirilemeyeceği de değerlendirilmelidir. Ancak para cezasının nedeni bu değildi ve dolayısıyla temyiz kararının temel konusu da bu değildi. OLG, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 94 ve 110. paragraflarındaki arama ve el koymaya ilişkin hükümlere kısaca atıfta bulunmaktadır.
(ds)