miRBey
Aktif Üye
Hayalindeki bayanı resmetti, annesi ‘Allah buna can versin’ dedi: Portredeki bayan karşısına çıktı
Çocukluk yaramazlığı yardımıyla ‘Azarnegari’ isminde yeni bir sanat kolu ortaya çıkaran İranlı sanatçı Ahad Saadi, annesinin evlilikle ilgili gelen baskıları üzerine yıllar evvel hayallerindeki bayanı resmederek, “Ben bu biçimde birini istiyorum” demişti.
Annesinin “Allah buna can versin, senin olsun” duası akabinde portreye imzasını atan Saadi, 2009’da düzenlediği stantta bu yapıtına de yer verme sonucu aldı. Kendisi üzere İran’ın kıymetli sanatçı Parisa Karamnezhad da standa katıldı. Portreye olan benzerliğiyle dikkat çeken Karamnezhad, başta Saadi olmak üzere salondaki biroldukça kişiyi şaşkına çevirdi.
Birinci görüşte aşık olan ve heyecanını gizleyemeyen Saadi, uzun süren uğraşlar kararı Karamnezhad’a ulaştı. Sergiden bir buçuk yıl daha sonra başlayan alakalarını evlilikle taçlandıran ikili, olağan dışı aşk kıssalarını anlattı.
‘Annem, ‘Allah buna can versin, senin olsun’ dedi, tabloya imzayı attı’
Kendisi üzere İranlı sanatçı Parisa Karamnezhad ile aşk öykülerini anlatan Azarnegari sanatkarı Ahad Saadi, annesinin özel ömrüyle ilgili soruları üzerine hayalindeki bayanı resmetmeye karar verdiğini belirtti:
“Azarnegari’nin benim için en verimli nüktesi Parisa oldu. Bir gün bir bayan portresi çizmek istedim. Burada da hakikaten ruhumdan gelen bir bayan nasıl olur diye düşünerek yaptım. kimi vakit annem de sorardı, ‘Ahad’cığım bir arkadaşın, sevgilin var mı?’ diye. Fakat ben aşka fazlaca inanıyordum, gerçek bir aşka, hoş bir aşka. Bu portreyi yaptığım sırada annem atölyeye geldi, ‘Ahad bu ne kadar hoş bir kız, ne yapıyorsun?’ diye sordu. Ben de ‘İçimden gelen kız, bu biçimde birini istiyorum. Gözleri bu biçimde olsun, saçları bu biçimde olsun’ dedim. Ve annem de ‘Çok hoş bir kız olmuş, Allah buna can versin, senin olsun’ dedi. bu biçimdece bu tabloya bu cümleyle imza atılmış oldu.”
‘Parisa ile göz göze geldiğimde kalp çarpıntımın niçinini anladım’
İstanbul’a yerleşmedilk evvel İran’da son bir stant düzenlediğini belirten Ahad Saadi, 2009 yılındaki bu açılışın ‘Big Bang’inin ise Parisa Karamnezhad olduğunu söylüyor.
Eşi Parisa ile birinci göz göze gelişlerinden bahseden Saadi, “Sergi açılışının aşk ‘Big Bang’i benim için Parisa’ydı. İçeri giriş yaptığında ablam benim yanımdaydı, konukları ağırlıyordu. Beni biraz dürttü ve ‘Ahad, kapıdan giren kız senin yaptığın tabloya ne kadar benziyor’ dedi. Ben o sırada Parisa’yı hala görmesem de kalbimin inanılmaz çarptığını farkındaydım ve niçinini anlayamıyordum. Ne olabilir diye düşünüyordum ki, Parisa ile göz göze geldiğimiz anda ‘niçini bu’ dedim” tabirlerini kullandı.
‘Bir buçuk yıl daha sonra birinci görüştüğümüz gün evlenme teklifi ettim’
Standın akabinde sanat yapıtlarının fotoğrafını çekmesi için Parisa Karamnezhad’ı atölyesine davet ettiğini ve Karamnezhad’ın da atölyeye annesiyle birlikte geldiğini belirten Ahad Saadi, akabinde bir buçuk yıl toplumsal medya haricinde hiç bir irtibat noktaları olmadığı için görüşemediklerini anlattı.
Ahad Saadi, eşinin toplumsal medyayı o devirde faal kullanmadığını da lisana getirdi:
“Bir buçuk yıl boyunca her gece aşikâr bir saatte toplumsal medyaya bakıyordum, o gece de bakmış ve yatağa yatmıştım. Bir an uyku sırasında farklı bir his oldu, o akşam Parisa’yı gördüğümde hissettiğim şey üzere. Ve çabucak yataktan kalkıp bakmak istedim. Denetim ettiğimde Parisa’nın o sırada toplumsal medyada olduğunu gördüm ve yazıştık. daha sonra Parisa’yı İstanbul’daki standıma davet ettim ve orada 1 buçuk yıl daha sonra birinci görüşmemiz oldu. Akşam yemeğine davet ettim ve orada da direkt evlenme teklifi ettim. Evlenme teklifimin akabinde Parisa benden bir ay vakit istedi düşünmek için lakin sağ olsun 24 saat geçmeden arayıp direkt kabul ettiğini söylemiş oldu. Ve bizim bir arada yaşamamız da bu biçimdece başladı.”
Parisa Karamnezhad: Ahad’ın heyecanlı bakışları farklı bir his uyandırıyordu
Sergiden içeri girdiği birinci anda bir hanımın kendisini işaret ederek Ahad Saadi’ye gösterdiğini fark ettiğini ve bu durum üzerine bir çok şaşırdığını belirten Parisa Karamnezhad ise karşılaştıkları o birinci günü şu sözlerle anlatıyor:
“Çok vaktim olmadığı için stantlara pek gitmek istemiyordum lakin o gün arkadaşım epey ısrar edince ben de kabul ettim. Standa girdim, o sırada Ahad’ın yanında bir bayan vardı ve epey garip bir biçimde koluna dokunup beni gösterdi. bir arada bana yanlışsız baktılar ve ben de niçinini anlayamadım. daha sonra sergiyi gezmeye başladım ve dördüncü beşinci tabloda anladım. Bu tabloyla karşılaştım. Bir ben baktım tabloya, bir arkadaşım baktı. Bakıştık, ‘Bana mı benziyor sanki?’ diye düşündüm. daha sonra dedim benzeyebilir lakin bir taraftan Ahad’ın heyecanlı bakışları da farklı bir his uyandırıyordu.”
‘Ahad’daki o hoş duyguyu derinden hissettim’
Ortadan geçen bir buçuk yılın akabinde bir daha görüştükleri günü de anlatan Karamnezhad, “Aradan vakit geçti, Sevgililer Günü benim doğum günüm beraberinde, o gün toplumsal medyaya tebrik iletilerine teşekkür etmek için girdim. Hesabıma girdiğim anda Ahad, ‘Merhaba’ yazdı. Ben de karşılık verdim, daha sonrasında çabucak ‘Neredesiniz, ben Türkiye’ye geldim stant yaptım’ dedi. Ben de İstanbul’da olduğumu söylemiş oldum. Bahariye’de buluştuk. Elimi uzatıp, ‘Merhaba’ dedim fakat Ahad beni o denli bir kendine çekip sarıldı ki şaşkına döndüm. daha sonra dedi ki, ‘Biliyor musun, ben seni ne kadar seviyorum. Çekildiğimiz fotoğrafa her gün bakıp, niye bu biçimde oldu’ diye düşünüyorum. Ahad’daki o hoş duyguyu derinden hissettim” sözlerini kullandı.
‘Ahad benim için Allah tarafınca verilen en büyük armağan’
İranlı sanatçı Parisa Karamnezhad, sergiyi gezdikten daha sonra bir arada akşam yemeğine çıktıklarını söylemiş oldu:
“Sergiyi gezdikten daha sonra akşam yemeğine gittik, orada çabucak evlenme teklifi etti. Ben de bir ay düşünmek istedim lakin Ahad, ‘Parisa bana sırf bir yanıt verebilirsin, o da evet esasen’ dedi. Sahiden içten onu hissettim ve yarın sabah çabucak arayıp kabul ettiğimi söylemiş oldum. Ve daha sonra annem aradı, ‘Anne evlendim’ dedim fazlaca şaşırdı. ‘Ama Parisa sen o denli yapmazdın, senelerca düşünüp hayır diyen birisin sen’ dedi. daha sonrasında Ahad’la evlendiğimi söylemiş oldum ve epeyce sevindi. bu biçimdece bizim de Ahad’la birlikte hoş hayatımız başladı. Çok memnunum. Ahad benim için Allah tarafınca verilen en büyük armağan.”
Çocukluk yaramazlığını sanata dönüştürdü
Öte yandan yeni bir sanat kısmını dünyaya kazandıran Ahad Saadi, Azarnegari ile ilgili olarak da bilgiler verdi.
Ahad Saadi, çocukken ateşle oynamayı epey sevdiğini ve bu biçimdece yeni bir sanat kısmı keşfettiğini belirtti:
“Benim sanat kısmım Azarnegari oluyor. Farsça bir söz ve ateşle çizim yapmak manasına geliyor. Çocukluğumda ateşle uğraşmayı, ateş yakmayı fazlaca severdim ve alışılmış bu yaramazlıkları daima annemin odasında yapıyordum. Bir gün o ateş annemin kumaşlarına sıçradı ve ben söndürmek için elimle vurduğumda kumaşın birbirine yapışması bana yeni bir kısım açtı. bu biçimdedan beri de heyecanla, güçle şimdiye kadar yaklaşık 22 yıldır Azarnegari sanatına devam ediyorum.”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Çocukluk yaramazlığı yardımıyla ‘Azarnegari’ isminde yeni bir sanat kolu ortaya çıkaran İranlı sanatçı Ahad Saadi, annesinin evlilikle ilgili gelen baskıları üzerine yıllar evvel hayallerindeki bayanı resmederek, “Ben bu biçimde birini istiyorum” demişti.
Annesinin “Allah buna can versin, senin olsun” duası akabinde portreye imzasını atan Saadi, 2009’da düzenlediği stantta bu yapıtına de yer verme sonucu aldı. Kendisi üzere İran’ın kıymetli sanatçı Parisa Karamnezhad da standa katıldı. Portreye olan benzerliğiyle dikkat çeken Karamnezhad, başta Saadi olmak üzere salondaki biroldukça kişiyi şaşkına çevirdi.
Birinci görüşte aşık olan ve heyecanını gizleyemeyen Saadi, uzun süren uğraşlar kararı Karamnezhad’a ulaştı. Sergiden bir buçuk yıl daha sonra başlayan alakalarını evlilikle taçlandıran ikili, olağan dışı aşk kıssalarını anlattı.
‘Annem, ‘Allah buna can versin, senin olsun’ dedi, tabloya imzayı attı’
Kendisi üzere İranlı sanatçı Parisa Karamnezhad ile aşk öykülerini anlatan Azarnegari sanatkarı Ahad Saadi, annesinin özel ömrüyle ilgili soruları üzerine hayalindeki bayanı resmetmeye karar verdiğini belirtti:
“Azarnegari’nin benim için en verimli nüktesi Parisa oldu. Bir gün bir bayan portresi çizmek istedim. Burada da hakikaten ruhumdan gelen bir bayan nasıl olur diye düşünerek yaptım. kimi vakit annem de sorardı, ‘Ahad’cığım bir arkadaşın, sevgilin var mı?’ diye. Fakat ben aşka fazlaca inanıyordum, gerçek bir aşka, hoş bir aşka. Bu portreyi yaptığım sırada annem atölyeye geldi, ‘Ahad bu ne kadar hoş bir kız, ne yapıyorsun?’ diye sordu. Ben de ‘İçimden gelen kız, bu biçimde birini istiyorum. Gözleri bu biçimde olsun, saçları bu biçimde olsun’ dedim. Ve annem de ‘Çok hoş bir kız olmuş, Allah buna can versin, senin olsun’ dedi. bu biçimdece bu tabloya bu cümleyle imza atılmış oldu.”
‘Parisa ile göz göze geldiğimde kalp çarpıntımın niçinini anladım’
İstanbul’a yerleşmedilk evvel İran’da son bir stant düzenlediğini belirten Ahad Saadi, 2009 yılındaki bu açılışın ‘Big Bang’inin ise Parisa Karamnezhad olduğunu söylüyor.
Eşi Parisa ile birinci göz göze gelişlerinden bahseden Saadi, “Sergi açılışının aşk ‘Big Bang’i benim için Parisa’ydı. İçeri giriş yaptığında ablam benim yanımdaydı, konukları ağırlıyordu. Beni biraz dürttü ve ‘Ahad, kapıdan giren kız senin yaptığın tabloya ne kadar benziyor’ dedi. Ben o sırada Parisa’yı hala görmesem de kalbimin inanılmaz çarptığını farkındaydım ve niçinini anlayamıyordum. Ne olabilir diye düşünüyordum ki, Parisa ile göz göze geldiğimiz anda ‘niçini bu’ dedim” tabirlerini kullandı.
‘Bir buçuk yıl daha sonra birinci görüştüğümüz gün evlenme teklifi ettim’
Standın akabinde sanat yapıtlarının fotoğrafını çekmesi için Parisa Karamnezhad’ı atölyesine davet ettiğini ve Karamnezhad’ın da atölyeye annesiyle birlikte geldiğini belirten Ahad Saadi, akabinde bir buçuk yıl toplumsal medya haricinde hiç bir irtibat noktaları olmadığı için görüşemediklerini anlattı.
Ahad Saadi, eşinin toplumsal medyayı o devirde faal kullanmadığını da lisana getirdi:
“Bir buçuk yıl boyunca her gece aşikâr bir saatte toplumsal medyaya bakıyordum, o gece de bakmış ve yatağa yatmıştım. Bir an uyku sırasında farklı bir his oldu, o akşam Parisa’yı gördüğümde hissettiğim şey üzere. Ve çabucak yataktan kalkıp bakmak istedim. Denetim ettiğimde Parisa’nın o sırada toplumsal medyada olduğunu gördüm ve yazıştık. daha sonra Parisa’yı İstanbul’daki standıma davet ettim ve orada 1 buçuk yıl daha sonra birinci görüşmemiz oldu. Akşam yemeğine davet ettim ve orada da direkt evlenme teklifi ettim. Evlenme teklifimin akabinde Parisa benden bir ay vakit istedi düşünmek için lakin sağ olsun 24 saat geçmeden arayıp direkt kabul ettiğini söylemiş oldu. Ve bizim bir arada yaşamamız da bu biçimdece başladı.”
Parisa Karamnezhad: Ahad’ın heyecanlı bakışları farklı bir his uyandırıyordu
Sergiden içeri girdiği birinci anda bir hanımın kendisini işaret ederek Ahad Saadi’ye gösterdiğini fark ettiğini ve bu durum üzerine bir çok şaşırdığını belirten Parisa Karamnezhad ise karşılaştıkları o birinci günü şu sözlerle anlatıyor:
“Çok vaktim olmadığı için stantlara pek gitmek istemiyordum lakin o gün arkadaşım epey ısrar edince ben de kabul ettim. Standa girdim, o sırada Ahad’ın yanında bir bayan vardı ve epey garip bir biçimde koluna dokunup beni gösterdi. bir arada bana yanlışsız baktılar ve ben de niçinini anlayamadım. daha sonra sergiyi gezmeye başladım ve dördüncü beşinci tabloda anladım. Bu tabloyla karşılaştım. Bir ben baktım tabloya, bir arkadaşım baktı. Bakıştık, ‘Bana mı benziyor sanki?’ diye düşündüm. daha sonra dedim benzeyebilir lakin bir taraftan Ahad’ın heyecanlı bakışları da farklı bir his uyandırıyordu.”
‘Ahad’daki o hoş duyguyu derinden hissettim’
Ortadan geçen bir buçuk yılın akabinde bir daha görüştükleri günü de anlatan Karamnezhad, “Aradan vakit geçti, Sevgililer Günü benim doğum günüm beraberinde, o gün toplumsal medyaya tebrik iletilerine teşekkür etmek için girdim. Hesabıma girdiğim anda Ahad, ‘Merhaba’ yazdı. Ben de karşılık verdim, daha sonrasında çabucak ‘Neredesiniz, ben Türkiye’ye geldim stant yaptım’ dedi. Ben de İstanbul’da olduğumu söylemiş oldum. Bahariye’de buluştuk. Elimi uzatıp, ‘Merhaba’ dedim fakat Ahad beni o denli bir kendine çekip sarıldı ki şaşkına döndüm. daha sonra dedi ki, ‘Biliyor musun, ben seni ne kadar seviyorum. Çekildiğimiz fotoğrafa her gün bakıp, niye bu biçimde oldu’ diye düşünüyorum. Ahad’daki o hoş duyguyu derinden hissettim” sözlerini kullandı.
‘Ahad benim için Allah tarafınca verilen en büyük armağan’
İranlı sanatçı Parisa Karamnezhad, sergiyi gezdikten daha sonra bir arada akşam yemeğine çıktıklarını söylemiş oldu:
“Sergiyi gezdikten daha sonra akşam yemeğine gittik, orada çabucak evlenme teklifi etti. Ben de bir ay düşünmek istedim lakin Ahad, ‘Parisa bana sırf bir yanıt verebilirsin, o da evet esasen’ dedi. Sahiden içten onu hissettim ve yarın sabah çabucak arayıp kabul ettiğimi söylemiş oldum. Ve daha sonra annem aradı, ‘Anne evlendim’ dedim fazlaca şaşırdı. ‘Ama Parisa sen o denli yapmazdın, senelerca düşünüp hayır diyen birisin sen’ dedi. daha sonrasında Ahad’la evlendiğimi söylemiş oldum ve epeyce sevindi. bu biçimdece bizim de Ahad’la birlikte hoş hayatımız başladı. Çok memnunum. Ahad benim için Allah tarafınca verilen en büyük armağan.”
Çocukluk yaramazlığını sanata dönüştürdü
Öte yandan yeni bir sanat kısmını dünyaya kazandıran Ahad Saadi, Azarnegari ile ilgili olarak da bilgiler verdi.
Ahad Saadi, çocukken ateşle oynamayı epey sevdiğini ve bu biçimdece yeni bir sanat kısmı keşfettiğini belirtti:
“Benim sanat kısmım Azarnegari oluyor. Farsça bir söz ve ateşle çizim yapmak manasına geliyor. Çocukluğumda ateşle uğraşmayı, ateş yakmayı fazlaca severdim ve alışılmış bu yaramazlıkları daima annemin odasında yapıyordum. Bir gün o ateş annemin kumaşlarına sıçradı ve ben söndürmek için elimle vurduğumda kumaşın birbirine yapışması bana yeni bir kısım açtı. bu biçimdedan beri de heyecanla, güçle şimdiye kadar yaklaşık 22 yıldır Azarnegari sanatına devam ediyorum.”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.