Draqon
Aktif Üye
École polytechnique fédérale de Lausanne (EPFL) araştırmacıları, tamamen yenilebilir robotların pek çok nedeni olduğunu söylüyor. Bu tür robotları örneğin tıpta kullanılabilecek şekilde geliştirip yapmak istiyorlar. Bununla birlikte, bir robot tamamen tüketilip sindirilmeden önce, bilim insanları hala bir takım zorluklarla karşı karşıyadır ve bunları bilimsel, perspektifli bir makalede özetlemektedirler.
Reklamcılık
Robotlar genellikle yemek için yaratılmaz. Artık ihtiyaç duyulmadığında hurdaya çıkarılırlar. Bununla birlikte, kaynakların mevcudiyetinin azaldığı zamanlarda, eğer robotlar yenilebilir, yani biyolojik olarak bozunabilir malzemelerden yapılıyorsa, elektronik atıkların azaltılması için organik ve biyolojik olarak bozunabilir malzemelerin kullanımı dikkate alınmaya değerdir. Ayrıca afet bölgelerindeki insanlara yenilebilir dronlar gibi acil durum malzemeleri sağlamak için de kullanılabilirler. Tıpta yenilebilir robotlar, ilaçları vücuttan çıkarmaya gerek kalmadan vücutta doğru yerlere taşıyabiliyor. İnsan sindirimi bunu tamamen otomatik olarak yapar. Son fakat bir o kadar da önemlisi, yenilebilir robotlar aynı zamanda gastronomik deneyimlere giden yeni mutfak yolları da açabilir.
Nature Review Materials'da yayınlanan “Yenilebilir robotlara ve robotik gıdalara doğru” bilimsel makalesinde, EPFL'deki bilim insanları, araştırmaların tamamen yenilebilir robotlardan hala ne kadar uzakta olduğunu ve bu süreçte ne gibi zorlukların ortaya çıktığını araştırdı. İçinde, robot yapmak için hangi yenilebilir malzemelerin kullanılabileceğini ve yenmeyenlere benzer şekilde davranabileceğini açıklıyorlar.
Robot yapımı için yenilebilir malzemeler
Örneğin jelatin kauçuğun yerini alabilir ve pirinç bisküvileri köpüğe benzeyebilir. Çikolata filmi robotları nemli ortamlarda koruyabilir. Bilim adamları, yapıştırıcıların nişasta ve tanen karışımından taklit edilebileceğini yazıyor. Transistörleri ve diğer elektronik bileşenleri içeren tamamen yenilebilir elektronikler üretmek zordur. En büyük zorluk, piller ve sensörler gibi elektrikle çalışan bileşenleri, aktüatörler gibi sıvılarla ve basınçla çalışan bileşenlerle bağlamaktır. Ek olarak, örneğin tıbbi uygulamalarda kullanılabilmesi için tek tek bileşenlerin minyatürleştirilmesi ve yenilebilir parçaların raf ömrünün uzatılması gerekiyor. EPFL araştırmacıları, robotlara aynı zamanda hoş bir tat verilmesi gerektiğini söylüyor.
EPFL bilim insanları şimdiden bazı başarılar elde etti. Örneğin 2017 yılında, bir elmayı kaldırabilen, jelatinden yapılmış, yenilebilir bir kıskaç geliştirdiler. İtalyan Teknoloji Enstitüsü (IIT) ve Bristol Üniversitesi ile birlikte, iletken olarak aktif karbon ve onu sensör olarak kullanmak için bağlayıcı madde olarak sakızlı ayılar kullanan iletken bir mürekkep geliştirdiler. 2023 yılında IIT'deki araştırmacılar ilk şarj edilebilir ve yenilebilir pili geliştirmeyi başardılar. Pil terminallerinde riboflavin (B2 vitamini) ve badem ve kapariden elde edilen bir madde olan quercetin'den oluşur. Kısa devreleri önlemek için nori deniz yosunu kullandılar. 0,65 volt veren pilin balmumu kaplaması var.
2022'de EPFL araştırmacıları, Wangeningen Üniversitesi'nden meslektaşlarıyla birlikte, jelatinle yapıştırılmış pirinç bisküvilerinden yapılmış kanatları olan yenilebilir bir drone yaptı. EPFL ve IIT ayrıca pnömatik jelatin bacaklar ve yenilebilir eğim sensörüyle donatılmış yenilebilir yuvarlanan robotlar da geliştirdi.
Çalışma, 2021 yılında oluşturulan RoboFood projesi kapsamında oluşturuldu. Proje, robotları ve yiyecekleri bir araya getirmeyi ve sindirilebilir elektroniklerin ve robot parçalarının geliştirilmesini teşvik etmeyi amaçlıyor.
(olb)
Haberin Sonu
Reklamcılık
Robotlar genellikle yemek için yaratılmaz. Artık ihtiyaç duyulmadığında hurdaya çıkarılırlar. Bununla birlikte, kaynakların mevcudiyetinin azaldığı zamanlarda, eğer robotlar yenilebilir, yani biyolojik olarak bozunabilir malzemelerden yapılıyorsa, elektronik atıkların azaltılması için organik ve biyolojik olarak bozunabilir malzemelerin kullanımı dikkate alınmaya değerdir. Ayrıca afet bölgelerindeki insanlara yenilebilir dronlar gibi acil durum malzemeleri sağlamak için de kullanılabilirler. Tıpta yenilebilir robotlar, ilaçları vücuttan çıkarmaya gerek kalmadan vücutta doğru yerlere taşıyabiliyor. İnsan sindirimi bunu tamamen otomatik olarak yapar. Son fakat bir o kadar da önemlisi, yenilebilir robotlar aynı zamanda gastronomik deneyimlere giden yeni mutfak yolları da açabilir.
Nature Review Materials'da yayınlanan “Yenilebilir robotlara ve robotik gıdalara doğru” bilimsel makalesinde, EPFL'deki bilim insanları, araştırmaların tamamen yenilebilir robotlardan hala ne kadar uzakta olduğunu ve bu süreçte ne gibi zorlukların ortaya çıktığını araştırdı. İçinde, robot yapmak için hangi yenilebilir malzemelerin kullanılabileceğini ve yenmeyenlere benzer şekilde davranabileceğini açıklıyorlar.
Robot yapımı için yenilebilir malzemeler
Örneğin jelatin kauçuğun yerini alabilir ve pirinç bisküvileri köpüğe benzeyebilir. Çikolata filmi robotları nemli ortamlarda koruyabilir. Bilim adamları, yapıştırıcıların nişasta ve tanen karışımından taklit edilebileceğini yazıyor. Transistörleri ve diğer elektronik bileşenleri içeren tamamen yenilebilir elektronikler üretmek zordur. En büyük zorluk, piller ve sensörler gibi elektrikle çalışan bileşenleri, aktüatörler gibi sıvılarla ve basınçla çalışan bileşenlerle bağlamaktır. Ek olarak, örneğin tıbbi uygulamalarda kullanılabilmesi için tek tek bileşenlerin minyatürleştirilmesi ve yenilebilir parçaların raf ömrünün uzatılması gerekiyor. EPFL araştırmacıları, robotlara aynı zamanda hoş bir tat verilmesi gerektiğini söylüyor.
EPFL bilim insanları şimdiden bazı başarılar elde etti. Örneğin 2017 yılında, bir elmayı kaldırabilen, jelatinden yapılmış, yenilebilir bir kıskaç geliştirdiler. İtalyan Teknoloji Enstitüsü (IIT) ve Bristol Üniversitesi ile birlikte, iletken olarak aktif karbon ve onu sensör olarak kullanmak için bağlayıcı madde olarak sakızlı ayılar kullanan iletken bir mürekkep geliştirdiler. 2023 yılında IIT'deki araştırmacılar ilk şarj edilebilir ve yenilebilir pili geliştirmeyi başardılar. Pil terminallerinde riboflavin (B2 vitamini) ve badem ve kapariden elde edilen bir madde olan quercetin'den oluşur. Kısa devreleri önlemek için nori deniz yosunu kullandılar. 0,65 volt veren pilin balmumu kaplaması var.
2022'de EPFL araştırmacıları, Wangeningen Üniversitesi'nden meslektaşlarıyla birlikte, jelatinle yapıştırılmış pirinç bisküvilerinden yapılmış kanatları olan yenilebilir bir drone yaptı. EPFL ve IIT ayrıca pnömatik jelatin bacaklar ve yenilebilir eğim sensörüyle donatılmış yenilebilir yuvarlanan robotlar da geliştirdi.
Çalışma, 2021 yılında oluşturulan RoboFood projesi kapsamında oluşturuldu. Proje, robotları ve yiyecekleri bir araya getirmeyi ve sindirilebilir elektroniklerin ve robot parçalarının geliştirilmesini teşvik etmeyi amaçlıyor.
(olb)
Haberin Sonu